Mertingke van de Ven

 

Mertingke waor 'nen travestiet
sjeloes op vrouwebors.
Hê maakde zich die borsten nao
Allein e bitje fors.

 

't Waor sjus en kropdoef ês 'em zaogs,
geproemd in e kersjêt.
Hê leep op heèl hoag hakke rôndj,
mit slips en mit manchêt.

 

Ze dachten dat er maedje waor,
wie hê zich auch gedroog.
Veural ès er waor opgedost
en e sjoan pruukske droog.

 

Mèr wie er bie de lendjmach deende
wôs et dörp al gaw,
ès dat er toch nog alle teikes
van e menke haw.

 

Gelakde damessjeunkes droog er
mit en witte haos.
En ônger et ruche bluuske bolde
'n dobbel verkesblaos.

 

Hê danse mit de mansluuj, mèr
hê waor toch altied bang,
dat z'ônger 't foemelen aan zen bloes,
drin stooke mit en spang.

 

Waor good geklêdj, deeg altied deftig.
Haolde lômm'len op.
'nen Heèle zak waor good veur 'n fluit,
e meulke of 'nen top.

 

Ich hùb em nao de veur'gen aorlog
noats neet meè gezeen.
't Is of er, mit de lômmelen,
oet oozen tied verdween.

 

Door naar De sjoal
Inhoudsopgave