In 1939 begon J.H. Frenken medicijnen te studeren - maar een week voordat hij zijn doctoraal zou behalen, tijdens WO II, moest hij vluchten. Pas na de oorlog heeft hij zijn medische studie weer opgepakt en studeerde in 1947 in Amsterdam af, terwijl hij ook als piloot werkzaam bleef. In 1948 heeft hij een reis gemaakt als scheepsarts op de KNSM 'Bonaire', die voer op de Nederlandse Antillen. Hij kreeg toen het aanbod een paar jaar waar te nemen op een huisartsenpraktijk te Curaçao, waar hij zich later ook heeft gevestigd.

 

In 1949 verhuisde hij met zijn gezin naar Curaçao, waar hij acht jaar is gebleven. In 1957 begon hij een studie dermatologie en leprologie te Mexico, een studie die hij vanaf 1960 echter moest prolongeren in Rotterdam omdat daar andere criteria aan het behalen van een doctoraat werden gesteld. In januari 1963 is hij definitief afgestudeerd in de dermatologie, en in 1962 is hij gepromoveerd op het proefschrift 'De Diffuse Lepra van Lucio en Latapí'.

 

In 1963 heeft hij zich als dermatoloog in Aruba gevestigd. Pas in 1973 is hij teruggekomen naar Europa, om zich in Antwerpen, België te vestigen. In die tijd heeft hij meerdere reizen gemaakt als scheepsdokter op de Holland-Amerika lijn, en deed hij ook een studie in de acupunctuur.
Bij terugkomst is hij verhuisd naar Maastricht, waar hij nog twee jaar heeft gewoond en een praktijk had als acupuncturist, alvorens zich definitief in Andorra te vestigen.

 

Op het gebied van leprabestrijding heeft J.H. Frenken belangrijk werk verricht. Zijn droom was om ooit nog een speciale leprakliniek in Afrika op te zetten, maar hij is hier helaas nooit aan toe gekomen. Wel solliciteerde hij op de leeftijd van 50 voor een baan bij de Verenigde Naties, maar werd afgekeurd omdat hij te oud werd geacht.

 

Naast verschillende publicaties in medische tijdschriften in meerdere talen schreef J.H. Frenken over zijn tijd als arts in de Nederlandse Antillen verschillende verhalen onder de noemer: 'Dokter in de West:.