top of page

De sjoal

(van mie mooder)

 

Wie mooder op de sjoal waor zaote
z'allemaol bieën.
Zês klassen, eine meister,
en mêr zenge van Piet Hein.

 

Want 'vaderlandse liederen' waor
et hoofdvak en dên tied.
'Wilhelmus' en 'Wien Neerlands bloed',
dat klônk doe wied en zied.

 

'Michieltje' mit dat groate wiel,
en 'waar de blanke top'!
't Limburgs volkslied kênden al die
kênjer oet de kop.

 

Mèr lêeze ging heèl meujelek
en sjrieve ging heèl slech.
De meister hôlp de luuj mit breeve
veur de vrieër of 't gerech.

 

'ne Meister haw ver veur de klas,
dê altied heèl hel sjôlj.
Hê heef auch gêer noch op zen prie
wê neet deeg wie hê wôlj.

 

Dê meister reet dich aan en oar,
heef mit en lat dich drop.
Hê sloog dich op den vingere
of klaadsjde ôm d'ne kop.

 

Zoa leèrde weer 't alfabèt.

De l van 'lat', de k van 'kop',
Dat zaot zoa vas der in gehouwd,
dao têerdes 't lêeven op.

 

Weer leèrde sjrieven op en lèj.
De gruffel krasde't drop.
Get spie en vêege mit de moew
losde de fouten op.

 

Wie sjoalplich kaom bleef mennig kêndj
toch auch nog maonje droet.
Ze mooste mit nao Pruusjes gaon,
ze trochte kroaten oet.

 

Auch trochte ters mit d'awwers nao

de brikke. Heèl den daag
gesjouw in sliek en drèk en dêk
mèr weinig in de maag.

 

Mit Korsmes waor weer alles trùk,
gelùkkig toes te zeen.
Dao waor toch heèl get eèlendj doe,
dat waor hun aan te zeen.

 

Mit twelf jaor moos te van de sjoal
of st'al get koos of neet.
Van meister en van kênjer waor neet
eine dê et speet.

 

Veùl kênjer hawwe vluê en luus.
De sjoal die 't euverbrach.
Dao hôlp petrol et bêste veur.
Ze rooken daag en nach.

 

Et waor auch nog geveèrlek al dê
brendjstôf op de kop.
Per ôngelùk 'ne zwêgel draan en
d'haore borden op.

 

Daoveur heelj auch de meister 'n groate
ênkflesj bie de hèndj.
Hê dach mit al dat keff'le steit mich
strak einen in brendj.

 

Opvallend waor doe auch et feit
dat veùl kênjer, ochèrm.
mèr altied klaagden euver pien
en rootelen in de derm.

 

Ze weten et aan wêer en wêndj,
aan kaw en naate veut,
en aan veùl anger dênger nog,
wie ête van veùl zeut.

 

Et jungske stook de vinger op:
'mag ik naar 't huisje gaan?'
'Maar jongen,' zag de meister kaod,
'daar kom je juist vandaan!'

 

'Ik heb de loop,' zag 't jungske doe,
'Hoe kom je daar toch aan?'
'De moeder zegt, 'k heb eiër geete
met de steek in van den haan.'

 

Door naar Literatuur
Inhoudsopgave

Sjetse van vreuger

oet en dörp in Zuid-Limburg

bottom of page