Limburgs en Frans

Ze zêgke soms et Limburgs is
gein taal veur bêter luuj.
Mestreechtenêere nummen 't 'boers'.
die taal 'achter de kuuj'.

Mie mooder zag, wie zìe klein waor,
sprook hawf Mestreech nog Frans.
Veur die waor holles nog te plat.
Dao kreeg oos taal gein kans.

't Waor 'parlevoe' en 'kêskedie'
wie bie Napoleôn.
De 'sans culottes' brachten 't mit
wie dê minsj euv'ral wôn.

Van Fransen hùb ver veùl geleèrd.
Patat, de Franse slaag,
en 'directoir' en 'canapee'
dat klinkt nog sjiek vandaag.

Wie z'heives trochten oet Mestreech
leete de Franse dao
veùl Franse name, Franse weurd
en Franse kênjer nao

Ze zêgke dao nog 'peer' en 'meer'
en 'bonneke', 'bonmama'.
Mit vastelaovend zuus te nog
'gilé's' van bonpapa.

Veùl Franse weurd zeen wied verspreidj
auch ônger boereluuj.
Es 't pêerd de ploog neet trêkke wôlj
waor 't: 'Hakkree non de dj...'.

Veur 't hawte van de haoze hôlp
de winjel ôm et bein.
Mèr sunjes heelje de 'sjertèls'
'kersjêt' en haos bieëin.

En heèl gedoons waor toch nog dêk
et aandoon van 't kersjêt,
es baoveneuver, ôngerdroet
zich peesjde al dat vêt.

De man mèr rôppe aan de sneur,
mit eine voot in 'kruus',
tot z'in e stevig harnas zaot,
gepropt wie in en buus.

Sjetse van vreuger