Et daak

Wê vreuger zèlf gein huuske haw en
gei geldj veur et lendj,
dê zoog zich stil e plekske oet
van ei gemeindepèndj.

Dao boewden ze, went neemen 't zaog
heèl gaw mit man en mach,
e klein bewoonbaar huuske op
in tied van eine nach.

Es hoofde drin neet aaf te zeen.
Al waor et neet gans klaor,
mèr 't daak moos op de moere staon
veurdat et daagleech waor.

Wie Sjeng zen eigen huuske boewde
waore belk te min.
Doe fisternulde ze get aan
mit draod en plènk der in.

Mèr kort naodat dezèlfden daag
de baoj ens kieke kaom,
doe veel mit veùl lawaai en staof
inein de ganse kraom.

Hê zag: 'Dat hoes dat is van uch.
Ich cônstateerde 't daak.
Dat 't later ingevallen is
dat is neet meè mien zaak.'

Dat huuske laog kort aan de Maas,
neet wied achter den diek.
De luuj zeen noe al heèl lang doad,
dao 's noe en heèl sjoan wiek.

Et laog neet wied aaf van de plaats
wo 't ermenhuuske stông.
En wo Bêr Doos ze vleege zaog
es er de hoamès zông.

Hê veulde zich ene profeèt,
es er in d'ôngerbrook
en mit e wit lank laken ôm
de luuj veur 't hoes toesprook.

De luuj genoote mit plezeer
es er aan 't prêeke waor,
van 'Geef ons heden 't dageleks beer'
van achter z'nen èltjaor.

'En wê verangerd'in Kanaän
et reinste water in wien?
'nen Heèle boel zelfs, vater vol,
en neet en heèl klein tien'.

'En dach geer dan dat Jesus zèlf
neet preufde van et vôch?
Wat zaat geer nog ônnuèzel luuj,
dat zaat zeen doe neet môch.'

Dê hej pestoar nog heèl get
kônkurentie aangedaon.
Es hê mèr neet door 't daagleks beer
de piep oet waor gegaon.

Sjetse van vreuger