De Spaanse griep

 

In zeveteèn - achteèn kreeg de griep
et dörpke in z'ne klaw.
Ze zagten 't waor de lôngepès,
Gei minsj dê 't neet en haw.

 

Den dokter koos auch niks draan doon,
zen drenkskes hôlpe neet.
Et kaom zoa wied, dat 'r hoesbezeuk
de wiezvrouw euverleet.

 

Et heèl dörp laog te rieëren,
te zweiten hoes aan hoes
Dao kaom gei minsj meè in de kirk,
ze kreunden leever toes.

 

De klokke waore stil gelag.
En eederein waor sjuuj
van al dat loejen en getrump
veur de gestôrve luuj.

 

Ze stôrve wie de ratte doe.
Bekans gein kêste meè.
Begrave woore kênjer soms
in ein kês mit zen tweè.

 

Weer kênjer ginge 'doaje kieke'
et waor e saort vermaak;
want eedren daag kreeg 'n anger hoes
et doadsbêd opgemaak.

 

Ich zeen nog die drie kênjer ligke,
liekskes, tegeliek
oet eì gezin op sjouf gelag,
veur eederein te kiek.

 

Auch man en kêndj of vrouw en kêndj
woore bieëin gedaon.
Van eì gezin mit zeve kènjer
bleef eì kêndj bestaon.

 

Van heèl get hoezer in et dörp
waoren ein of meè luuj doad.
Nao maonje pas verdween de griep,
en daomit angs en noad.

 

Kônjak waor nurges meè te zeen en
snaps e bitje nog.
bie Liebek'in de steeg waor auch
den houtskook oetverkoch.

 

Door naar Toneèl en krènskes
Inhoudsopgave