Sjetse van vreuger
oet en dörp in Zuid-Limburg
De Maas
Weer baadje somers in de Maas,
de brook hoag opgestruipt,
op plaatse wo z'ôndeper waor
en neet zoa struimend luipt.
Weer speelden langs de waterkentj.
Veùl badstein ligke dao.
Weer kooste knoajen in et naat
of keke visjkes nao.
Ens sjoot e kêndj de klawwen aaf,
e jungske nog zoa klein.
Et nêerde mit et water mit
en zônk doe wie 'ne stein.
Mit lang versjêtte stook ver eèlkes
ônger groate stein.
Weer muurden in de modder van de
Maas mit bloate bein.
Dao vông ver stekelbaerskes in
mit perelink en lien.
Wer vêsjden langs de badstein auch
mit gêerde graof en fien.
Op berf, op rùts, op eèl en snook.
Die vônje doe nog voor.
Veurdat et water hoagerop
veur good vergiftigd woor.
Weer vônge ze mit èngelkes,
mèr sneuk auch mit de ströp.
Ze druimden smiddes in de zôn.
dan sjoof mer z'ôm hun köp.
En kôkkele, es 't neeme zaog,
mit alcohol op graan.
Ze dreven dan in cirkels rôndj.
Mit henj pakde ver z'aan.
De rèepe wooren oetgelag
mit perelinke draan.
Foeke zuuste gaar neet meè, die zeen
noe van de baan.
Es 't water hoag waor kaom den tied
dat auch et sjeep weer voor...
De 'remorkeur' troch platte bèk
heèl deep et water door.
Es luuj van ôs voren aan baord
dan toede 't in de boch.
Dan leep ver kieke wie ze zwaajden,
d'errem in de loch.
En later vôch de lêege sleip
têenge de stroum zich op.
'n Zwarte stoumwouk oet de sjouw
'n groate vlag in top.
Dat is noe allemaol veurbie.
De sjeep gaon door 't kanaal.
G'ne vêsj kan noe meè lêeven in
dat water voel en vaal.
Ze leère zwùmme in et bad.
De Maas leèrd'ôs allein,
mit sjraav'le langs de baojem vroet,
op keezel, zendj en stein.
Mit hendj en navel euver zavel
woor 't dich biegebrach.
Es t'op zen hundjes zwùmme koos
woor meè van dich verwach.
Dan lokde dich al geene kentj,
wat neet gemêeklek waor.
De Maas waor wied, et water deep.
Den eèste keèr waor 't zwaor.
Bekans dat ich et lêeve leet
op mienen eèsten toch.
'n Pink dreef veur mich 't water aaf
mit vieze, rotte loch.
Ich koos neet wieke, koos neet stoppe,
koos allein rech vroet.
Ich dach: 'Zêt door want anges ligk ste
strak nog bie d'aolskoet'.
Ich zwùmde neet der têengenop.
Ich ruuk noe nog dê stank.
Op 'n heùrke misde ich de koo.
De start streek langs mien flank.
Wie 'ch op 't Belsj kaom weit ich neet
Ich rieër es 'ch draan dènk.
Ich druim soms snachs nog dat ich in
die deepe Maas verdrênk.
Door naar De keuningin
Inhoudsopgave