Aovend

 

Bie aovend ès de maon neet sjeen
waor alles duuster, lêeg.
Allein de sjien van de kinkee
door 't hart van d'houtere slaeg.

 

De vlek van de kerbidlamp sjoof
in stilte door de nach.
De weeë wooren erger en de
wiezvrouw woor verwach.

 

Dao sjeen soms leech vanoet de stal
es 't keuke kawve moos,
en 't errem deer in barensnoad
zich zelf neet redde koos.

 

Mer zaog pestoar mit luch en bel
soms midden in de nach,
ès hê de lêste Sacramênte
nao de kranke brach.

 

Door naar De kroetwesj
Inhoudsopgave