Zeventig jaar geleden

 

Bijna zeventig jaar geleden
heb ik haar voor 't eerst ontmoet.
En d'herinnering aan die dagen
Zit mij nu nog in mijn bloed.

 

Oh! Wat was ik toen jaloers
Soms dacht ik dat 'k bezweek
Als iemand met verlangend' ogen
Naar haar jonge taille keek.

 

Geluk en liefde kregen wij toen
Voor ons lange leven mee.
't Is toch fijn om oud te worden,
Oud te worden met z'n twee.

 

Vroeger zong 'k een aardig liedje
'Zilver draden tussen 't goud';
De laatste zin zou waarheid worden:
'Jíj bent voor mij nimmer oud.'

 

Nimmer voelden wij ons eenzaam
Nimmer voelden w'ons alleen;
Altijd waren onze kind'ren
Of hún kind'ren om ons heen.

 

Ik zou zo graag nog blijven leven.
Al was 't twee, drie jaartjes maar.
Doch niet alleen, omdat ik niet
Zou kunnen leven zonder haar.

 

J.H.Frenken