Aan den Auwen Drapeau

Van de Hermenie van Obbeech

 

In het verre Curacao vierde een Obbichtse familie - dr. Hub Frenken, Bertha Frenken-Pernot en hun kinderen - het diamanten feest van harmonie Concordia mee. Dr Hub Frenken, wellicht meer bekend als vroegere piloot van de KLM (op Indië), liet oud-Obbicht in een gedicht herleven. Zoals het leven in Obbicht was, was het vroeger in de gehele Maasstreek. Daardoor heeft het gedicht meer grote waarde voor het Land van Sittard en laten we dr. Frenken vertellen over:

 

'n Zestig jaor is er mit gegange
En veul medaaltjes zeen draan gehange
In alle waer is er mitgetroch
Of 't raengerde of 't zunke sjeen aan de loch
Of 't blie daag waor of bange,

 

Es eine verongelökt waor in de kaole
Dan ging er veuraaf aan de zwarte vaole
Veul burgemeisters haet er ingebrach
En hae waor wie bekleid mit veul gezag
Es er eine nuuje pestoar in moos haole.

 

De kenjer veurop de krans om het köpke
Pestoar d'r achteraan mit 't zilvere sjöpke
Es nao het Lof, de zank en 't leech
De köster, de kirrekdeur toe deech
Dronk veer allemaol samen ein dröpke.

 

Wie mevrouw van 't kesteel woor begrave
En de kès van de trape woor gedrage
Doe speelde oos hermenie
Einen treurige doajemarsj derbie
En bie Mertien höbbe ze ei kruuts geslage.

 

Die zörgde altied veur de cente
't Aansjaffe van de instrumente
Wae van Obbeech dao dat al koos?
Er ze cente hauwe, hauwe ze doos
En bleef gene grosch veur de rente.

 

De hermenie leep zich oet te sjouwe
Wie Graad op e Kamp mit ze gouwe trouwe
Van onger mennigen ee rebaog
De biledsjap van kans Obbeech zaog
Tösjen al die manluu en die vrouwe.

 

Es de kirmes naderde allerwaege
Dan zaog men de luu mit de pölkes vaege
Dan sjoerde de tant mit de vlake hendj
De taofel mit ein hamfel zendj
En dan lachte ze luusj op de waege.

 

Door den drapeau woor goud gewaove
En gouwe medaaljes r inkelden derbaove
Zoa troch in percessie den donkere pluusj
Euver bloome, seersel en euver luusj
Nao de kapelkes om God te laove.

 

Soms in de zon, mer ouch dek in de raenge
Troch de percessie door oze sjoane gaenge
Es Sjang Rademakers de kamers sjoot
Dan kneedje de hermenie devoot
En goof pestoar oos allemaol de zaenge.

 

Hermenie Concordia stong dr'op gesjreve
Zoa is dae naam altied gebleve
Sjang Heuts is eerelid gewaes
En Driekse Borka dao waor al ees
Mit Neerke Kitze es lid ingesjreve.

 

Koab Hoebe haet den drapeau gedrage
Dat deeg Pe-eterke Blu in vreuger dage
E laeve lank sloog Tjeu de trom
En bloos auch es het moos de trombon
En Tinus haet zao lang de plate geslage.

 

Auch de Ubachse waerde zich terdege
Erze om te trekke e kenske krege
Pe-er en Fer en Zef en Pierre
De jaore ginge dreuver haer
Wat die veur de hermenie dege.

 

Bie Lewieke Benders ginge de here
Zich veur den optocht laote sjere
Om same mit de fitseclub
De Sjöte en later de voetbalclub
Door 't dörrep bewonjerd te waere.

 

Langs de waeg stongen in trupkes de vrouwe te kalle
Mit gestrikde möts en e kuufke mit kralle
De bontje plak om de sjouwers en kop
Ene moireje of 'nen teerteierige rok
En e liefke gereid om te knalle.

 

Dat de angere hie hun bleve mot der neet denke
De kenjer die zonge en leepe te wenke
De mansluu die trochte meistal mit
Nao Truu Smeets, nao Alberti en later nao Pit
Om aelskes en klaore te drenke.

 

Ze leepe doe nog mit gestrikde haoze
Om op 't instrument te blaoze
Wie 't Broewerke en Frans Mers
Anger de toane van leeg en hoage ters
Algemein es dirigent waore gekaoze.

 

Toon van de Smeed dae bloos al den haore
Wie Juliaantje woor gebaore
Dat 't kraakde mit obgeblaoze mondj
Dao joog de loch door de buuze rondj
Dat 't galmde in den taore.

 

Mit historiesjrievers kan ich mich neet maete
Ich höb nog zoa veul auw luu vergaete
Mer ens per jaor zaote ze allemaol bei-ein
Mit hazen en zoermoos om samen ens fein
Op 't fees van Cecilia te aete.

 

Dan vergote ze alle zweit en de blaore
Es ze zengend en zwierend aan 't feeste waore
Mechel, die braojde cortelette en spek
En Grades bedeende, de sjolk in de nek
En 't beer koos ze alemaol bekaore.

 

Naodat de Pruusje benneveele
Ginge ze bie Toon op de zolder speele
Dan heurde mer 's aoves mit zach gejank
Gedekte trom en dek valsj van klank
De hermenie enen treurmarsj spelen.

 

Mer es de Engelsjen euvervloge
En in Köle de boel aan stökke sloge
Dan speelde juichende en blie
Oos gooie os alauw Hermenie
Dat waor woo de minsjen om vroge.

 

En wie de Pruusje wie de verkes
'T dörrep oet trochte mit hun kerkes
'T kanal dao waore ze nog neet bie
Doe speelde al de hermenie
't Wilhelmus en de 'Strepen en Sterkes'!

 

En noe krig oos leef auw hermenie
Veur al 't gespeel en de trommelerie
Van eederein oet 't dörrep cadeau
Ene feine blinkende nujen drapeau
Mit floer, medaaljes en seerselerie.

 

Mer ich zeen in gedachte nog altied den auwe
Dae ze mit twee henj vas moosten hauwe
Zoa troch dae jaore veur de trom
De straote van oos dörrep om
Tot ze 'm van auwerdom op motte vauwe.

 

Zoa troch er langs Liebeke en langs Vrègge
Langs hoezer kapelkes en langs hegge
Goadj em neet weg mer liest em in
Dao zit zoaveul historie in
Dat kan ich uch neet zegge.

 

Curacao, Juli 1954, Hubke va Zefke (J.H. Frenken)
gepubl. Tussen Maurits en Kolleberg, zat. 14 aug. 1954