Et kesteèl

 

In neùgeteèn neuge waor 't kesteèl
nog volle prach en praal.
Dao woond'en statige gravin
en de barôn-gemaal.

 

Et lendj in 't dörp en wied drômhêr
waor alles eigendôm
van dê barôn van et kesteèl.
E klein saort vorstendôm.

 

De pach van 't lendj woor jaorleks bie
de rentjmeister voldaon.
Mér ès et erm luuj meujlek waor
dan bleef ze jaore staon.

 

'ch Herinner mich dat dàt jaar oos
prinses gebaore waor.
Ze goove doe en heèl groat feès
wo eed'rein welkom waor.

 

De mooder haw mich op den erm
veur 't kôtsjhoes aan de sjuur.
De starre knalden oeterein.
De loch waor Bengaals vuur.

 

Mèr op 'nen daag stôrf de barôn
en mit heùm ging de weelj.
Zie goof zoaveùl aan ang're dat
ze zelf niks euver heelj.

 

En wie ze niks meè euverhaw
stôrf auch de gooi mevrouw.
Ze treurden allemaol ôm heùr.
Et dörp waor deep in rouw.

 

Ich zeen noe nog dê zwarte wagen
mit de kês der op.
De pêerdjes hawwe zwarte pluume

baoven op de kop.

 

Weer brachten heùr mit treurmuziek
tot aan de groate stein.
Dao zatte ze de vaart der in,
verdween ze gans allein.

 

Heèl goojekoup woor 't lendj verkoch
van d''arristocratie'.
Perceele wei en greendj en grôndj.
Et dörp voor wèl derbie.

 

't Kesteèl woor daonao oetverkoch.
En auch de sjoane gaard,
Zoa vol mit heèl aw zeldjzaam buim,
in 'n eèw bieëin vergaard.

 

Veur eike-, denne-, cederbuim,
waor gaar geine pardôn.
Ze kapden alles, alles ôm
van buim van de barôn.

 

De pêerd sleipden ze maonjelank
wied nao de zêegerie.
Et waor en is noe nog en sjenj
veur de burocratie,

 

dat doe gei minsj nog augen haw
veur sjoanheid van natuur.
Noe is et monument gemaakt
Doe waor et hun te duur.

 

De steine moere broken aaf.
De wieërs greudjen doe
mit ônkroed, wortels, luusj en reet

op dikke slieklaog toe.

 

De êenje woore weggeroufd.
G'ne snook waor meè te zeen.
G'ne knien dê neet in struipersstrik
of in de val verdween.

 

Nog lang hêet in et awd kesteèl
e boerepaar gehoesd.
Daonao woor 't prachtig awd geboew
door wêer en wèndj verwoest.

 

Ze roufden 't zênk en load ewèg,
de platen en de plenk.
Ze heeve keuke, kes kepot,
de beelden en de benk.

 

De jeugd vernielde wat euver waor.
Ze trapden deure droet.
Mit brikke, stein en stekke
brook doe roet nao roet.

 

Dao vônj ste somers heèl veùl kônker-
nuulen in de gaard.
Auch die zeen later door den trôp
vandalen neet gespaard.

 

En op 'nen daag stông 't awd kesteèl
volledig in de brendj.
Dao bleef gaar niks meè euver van
de awwen adelstendj.

 

De ruine waor nog jaorelank
door struuk en buim te zeen.
Noe is't kesteèl gerestaureerd
mèr bosj en park verdween.

 

Veur 'n foaj woor 't indertied verkoch
mit alles vas en los.
Ich vraog mich aaf wieveùl miljoen
dit noe al hêet gekos.

 

Door naar Et drama (Bor 1916)
Inhoudsopgave