Boter, botermelk en ongermelk

 

Van wêeg woor nòg de berm verpach.
E paar gùlje per jaor.
Dao heudje 't kêndj de koo tot dat
ze stief gevrête waor.

 

Wê 't bêter ging tuurde de keu
op greendj of in de wei.
Et make van de boter waor
et erregste karwei.

 

En groate rol speelde de mêlk
in 't lêve van de boer.
Ze ging gezeefd de baaren in,
dao woor ze langzaam zoer.

 

Dan sjod mer ze de stuèter in.
E broen saort êerde vaat.
Dao ging den houteren dêksel op
mit middenin e gaat.

 

Der doorhêr stook de stuètersteel
wo mêlk mit woor geklôtsj.
In 't vaat vormde zich baovenop
'nen dikke gêle prôtsj.

 

De boter! Die woor aafgeruimd,
gepletsjt tot platte klöd.
Belangriek waor de botermêlk,
die trùkbleef in de pöt.

 

Die botermêlk waor hoofgerecht,
mit proeme, zoerzeut, ... fèin!
Ze haw auch heùre nare kentj,
wie in dit awd refrèin:

 

'Hênderik, spênderik,
wat rammelt dich de bôks.
Dat kump van al de botermêlk.
Rôts, rôts, rôts,...!'

 

Oet bôtermêlk kaom nog get meè.
Mer heeng ze in 'ne plak.
Dan droop oet lekkere fluitekeès
de ôngermêlk in de bak.

 

Die woor de verken oetgedeild.
Die slikden ze wal in.
Es 't slech ging ôte luuj ze auch,
mit mêel en sôkker drin.

 

Ei nao- en veurdeil haw dit,
altied aangebord, gerech.
Doe kreegs et meujlek door de kêel,
mèr 't leep gemêeklek wèg.

 

Door naar Zoerdeisem en de moolj
Inhoudsopgave